Mehisto

Piotr · Wysłany: Wto 3:30, 18 Mar 2008 Temat postu: Mehisto - życie i twórczość

Jak wiecie, miałem spotworzyć jakiś tekst o Mehisto dla organizatorów. Jako,m że jestem leniwy, to zrobiłem to na ostatnią chwilę, w nocy, tak więc zapewne roi sie od błędów. Mam prośbę, byście przeczytali i zasugerowali poprawki. We wtorek muszę to wysłać do Artura, tak więc działajcie szybko...

P. S. Sprawdźcie dokładnie daty, kto ile gra, etc.

Historia Mehisto sięga roku 2003, a więc drużyna gra już w Lidze piąty sezon. Z jej pierwotnego składu pozostały tylko dwie osoby: Michał Zawacki oraz Piotr Fijałkowski (pełniący nieprzerwanie funkcję kapitana). Ten ostatni założył zespół po odejściu z Histerii (która pod nowym szyldem i z pewnymi zmianami personalnymi, gra w lidze jako e-pro). Początkowo w drużynie grali głównie ówcześni studenci Historii na Uniwersytecie i Mechatroniki na Politechnice Warszawskiej. Z twórczego połączenia pierwszych liter nazw tych dwóch kierunków bierze swój początek nazwa zespołu – Mehisto, niesłusznie zniekształcana przez niektórych na bardziej diabelskie Mefisto Wink

. Zespół z założenia tworzony był nie po to, by zdobywać najwyższe laury, lecz by regularnie grywać w piłkę w sympatycznej atmosferze. Plan zakładał, że nie będzie dobierania coraz lepszych graczy i eliminacji słabszych (zdecydowanie ważniejszy jest drugi warunek). Rozwój miał być oparty na podnoszeniu własnych umiejętności. Tak powstała drużyna, wbrew cichym nadziejom twórców, nie zaczęła niestety odnosić sukcesów, a wręcz przeciwnie… Porażki były jedną z przyczyn rotacji w składzie. Przez te pięć lat w Mehisto grało wiele osób. Część z nich zrezygnowała z dalszej gry w Lidze, część przeszła do innych zespołów (w Mehisto zaczynali swą przygodę z AHLPN kapitanowie: Cwałujących Wieprzy, FC Paraliż i Atletico 94). Nigdy nie złamaliśmy jednak naszej żelaznej zasady: wszyscy odchodzili z drużyny z własnej woli, nikt nie był do tego nakłaniany, ani tym bardziej zmuszany. Po drodze dołączali natomiast zawodnicy decydujący dziś o obliczu zespołu. Skład zaczął się stabilizować i zgrywać. W końcu udało się osiągnąć to, co przyświecało tworzeniu drużyny. W szatni panuje dobra atmosfera (w co zapewne trudno uwierzyć, słuchając naszych krzyków na boisku), a po meczach większość z nas kontynuuje analizę gry przy piwie (staliśmy się chyba jednym z najwierniejszych klientów pubu Brit).
Ponieważ wymienienie wszystkich zawodników, którzy grali w Mehisto zajęłoby bardzo dużo miejsca, to nie uczynimy tego wcale i by nikt nie poczuł się pominięty czy też urażony, po krótce opiszemy (w porządku alfabetycznym) jedynie dzisiejszy skład:
Krzysztof Ceborski (Kristo): obrońca, czwarty sezon w zespole, specjalista od efektownych strzałów pietą i krzyżykiem (jako jedyny trafia w takich sytuacjach)
Jacek Dąbrowski (Pączuch): obrońca/pomocnik, czwarty sezon, jeden z najkreatywniejszych zawodników, bardzo dobry drybling
Wojciech Dzierzbicki (Knedel): napastnik, pierwszy sezon, poprzednie kluby – Rozjazd, urodzony snajper
Piotr Fijałkowski (El Capitano): napastnik, piąty sezon, poprzednie kluby – Histeria, specjalista od walizy i strzału spod kolana
Robert Michalak: napastnik i rezerwowy bramkarz, pierwszy sezon, dobry drybling, a jak trzeba to niezły bramkarz dobrze grający nogami
Michał Miłowski (Micho vel Roberto Michos), obrońca, czwarty sezon, typowy plaster, uprzykrzy życie każdego napastnika
Tomasz Mleczek (Doda): bramkarz, trzeci sezon, gra również w Cwałujących Wieprzach, świetny refleks i szaleńcza odwaga, rzuca się z głową tam, skąd inni cofają nogi
Patryk Pleskot (Dokór): napastnik, trzeci sezon, poprzednie kluby – Histeria, e-pro, szybszy od wiatru, bramkostrzelny, cecha szczególna – nigdy się nie męczy
Sławek Skowerski (Sal): obrońca, drugi sezon, gra również w Cwałujących Wieprzach, dobry obrońca specjalizujący się ostatnio w przebojowych rajdach zakończonych bramkami
Michał Zawacki (Zawi): obrońca, piąty sezon, siła spokoju, bardzo dobra technika i piekielnie mocne, a co ważniejsze celne uderzenie

bramkarz · Wysłany: Wto 9:06, 18 Mar 2008 Temat postu:

Bardzo ładny tekst, z opisu graczy wynika, ze nawet Rozjazd powinien przed nami srać w gacie Smile

patrykpleskot · Wysłany: Wto 10:06, 18 Mar 2008 Temat postu:

A może by tak odrobinę krytyki wprowadzić i oprócz zalet dać po jednej wadzie na łebka????!!!!
Sam nie wiem. a "Dokór" zastąpiłbym "Doktorem", he, he
Zgłaszajcie się na sobotę!!!

Sal · Wysłany: Wto 10:56, 18 Mar 2008 Temat postu:

Brakuje mi opisu:
- dobrego ducha drużyny Kuchcika Smile

))
- wesołych przygód (no chociaż z jedna!)
- nawiązania i wyjaśnienia naszego loga Smile

Piotruchna, mogę go trochę podrasować? Smile

))

Sal · Wysłany: Wto 12:02, 18 Mar 2008 Temat postu:

Piotruś, troszku podrasowałem Smile

służę plikiem w Wordzie:)

Mehisto narodziło się w roku 2003. Druzna gra już w Lidze piąty sezon. Z jej pierwotnego składu pozostały do dziś tylko dwie osoby: Michał Zawacki oraz pełniący nieprzerwanie funkcję kapitana drużyny Piotr Fijałkowski.
Piotr założył zespół po odejściu z Histerii, która pod nowym szyldem i po zmianach personalnych, gra obecnie w II w lidze jako E-pro. Początkowo w Mehisto grali głównie ówcześni studenci Historii z Uniwersytetu Warszawskiego i wydziału Mechatroniki Politechniki Warszawskiej. Z twórczego połączenia pierwszych liter nazw tych dwóch kierunków bierze swój początek nazwa zespołu – Mehisto, niesłusznie, aczkolwiek interesująco, zniekształcana przez niektórych na bardziej diabelskie Mefisto.
Zespół z założenia stworzony był nie po to, by zdobywać laury, lecz by regularnie grywać w piłkę w sympatycznej atmosferze. Wtedy też powstało niepisane prawo Mehisto – nie będzie dobierania coraz lepszych graczy kosztem eliminacji słabszych. Tego warunku do dzisiaj się trzymamy. Rozwój teamu miał być oparty na podnoszeniu umiejętności indywidualnych i całej drużyny. Tak powstała zgrana paczka ludzi, która, wbrew cichym nadziejom jej twórców, nie zaczęła, niestety, odnosić sukcesów. Wręcz przeciwnie…
Porażki osłabiały morale drużyny i przyczyniły się do niezaplanowanych rotacji w składzie. Przez te pięć długich lat przez szeregi Mehisto przeszło wiele osób. Część z nich zrezygnowała z dalszej kariery Wink

w Lidze, inni przeszli do innych zespołów - w Mehisto zaczynali swą przygodę z AHLPN kapitanowie Cwałujących Wieprzy, FC Paraliż i Atletico 94. Nigdy nie złamaliśmy jednak naszej żelaznej zasady: wszyscy odchodzili z drużyny z własnej woli, nikt nie był do tego nakłaniany, ani tym bardziej zmuszany. Po drodze dołączali natomiast zawodnicy decydujący dziś o obliczu zespołu. Skład zaczął się stabilizować i zgrywać. W końcu udało się osiągnąć to, co przyświecało tworzeniu drużyny.
W szatni panuje doskonała atmosfera, w co zapewne trudno uwierzyć, obserwując i słuchając jak zachowujemy się wobec siebie na boisku Wink

, a po meczach większość z nas rozgrywa nieformalną, “trzecią” połowę przy piwie. Nasze wielogodzinne analizy pomeczowe podlewane złocistym napojem z pianką, to stała atrakcja pubu Brit. (Przepraszamy za krypciochę, ale jakby co, zapraszamy Wink

).
Ponieważ wymienienie wszystkich zawodników, którzy grali w Mehisto zajęłoby bardzo dużo miejsca, postanowiliśmy darować wam to Wink

Dzięki temu nikt nie poczuje się pominięty czy urażony, tym bardziej, że latka lecą, pamięć szwankuje Wink

. Jednakże nie byłoby Mehisto takiego jakim jest bez tych, którzy grają dzisiaj. Oto oni w porządku alfabetycznym:

Krzysztof Ceborski (Kristo): obrońca, czwarty sezon w zespole, specjalista od efektownych strzałów piętą i krzyżykiem (jako jedyny trafia w takich sytuacjach). Jego ładniejsza druga połowa to nasz najwierniejszy kibic nie odpuszczający ani jednego meczu.
Jacek Dąbrowski (Pączuch): obrońca/pomocnik, czwarty sezon, jeden z najkreatywniejszych zawodników, świetny drybling. Dobry duch zespołu. Ostatnio strzelił swoją pierwszą w sezonie bramkę, choć zarzekał się, że absolutnie tego nie zrobi Wink

Wojciech Dzierzbicki (Knedel): napastnik, pierwszy sezon, poprzednie kluby – Rozjazd, urodzony snajper. Łakomy na bramki, dusza artysty. Daj mu chwilę, a namaluje dla ciebie coś pięknego, lub...zamaluje w okienko bramki Wink

Piotr Fijałkowski (El Capitano): napastnik, piąty sezon, poprzednie kluby – Histeria, specjalista od walizy i strzału spod kolana. Ojciec założyciel drużyny, zawsze na pierwszym miejscu stawiający jej dobro. Lubi ostrą grę i.... ostrą jazdę po warszawskich ulicach swoim samochodem.
Robert Michalak: napastnik i rezerwowy bramkarz, pierwszy sezon, dobry drybling i przegląd pola. Jak ustabilizuje formę, będzie jednym z najgroźniejszych w lidze strzelcem.
Michał Miłowski (Micho vel Roberto Michos), obrońca, czwarty sezon, typowy plaster, uprzykrzy życie każdego napastnika. “Masz być jak bulterier, masz być jak Tommy Lee Jones w Ściganym!”. “Będę!” - odpowiada Micho i wbiega na boisko.
Tomasz Mleczek (Doda): bramkarz, trzeci sezon, również podpora Cwałujących Wieprzy, świetny refleks i szaleńcza odwaga, rzuca się z głową tam, skąd inni cofają nogi. Do legendy przechodzą jego znakomite wyrzuty uruchamiające napastników. Po udanej interwencji zrzuca z siebie przeciwnika, otrzepuje się z kurzu i gra dalej. Nie wchodź mu w drogę, jak nie musisz Wink

Patryk Pleskot (Doktór): napastnik, trzeci sezon, poprzednie kluby – Histeria, E-pro, szybszy niż wiatr, bramkostrzelny, żelazna wydolność, którą mógłby się podzielić z resztą drużyny, ale nie chce Wink

. Jego ksywka to też tytuł naukowy, jaki posiada od jakiegoś czasu. Zdolna bestia.
Sławek Skowerski (Sal vel Dżenarro): obrońca, drugi sezon, pogrywa również w Cwałujących Wieprzach, dobry obrońca specjalizujący się ostatnio w przebojowych rajdach zakończonych bramkami. Trochę na wyrost chyba (ha!) zwany przez resztę drużyny Gattuso III ligi Wink

. W wolnych chwilach parający się słowem.
Michał Zawacki (Zawi): obrońca, piąty sezon, siła spokoju, bardzo dobra technika i piekielnie mocne, atomowe uderzenie po których bramkarzom przeciwników pieką dłonie a siatki się dziurawią. Dobrze, że gra z nami a nie przeciwko Wink

Dobrym duchem drużyny są nasze piękne kibicki, które dzielnie wspierają naszą drużynę z trybun. Nie możemy jednak zapomnieć o jeszcze jednym członku naszej rodziny – Kuchciku. Jego niekonwencjonalny drybling jeszcze w zeszłym sezonie przysparzał wiele kłopotów przeciwnikom na boisku. Ulubieniec sędziów Wink

i całej drużyny. Gdy pojawia się na trybunach, rzadko przegrywamy...

Na koniec kilka słów o naszym fantastycznym logu, które, umieszczone na żółto-czarnych koszulkach, wzbudza zachwyt i intryguje wielu zawodników przeciwnej drużyny. W nim mieści się całe jestestwo naszej ekipki, która stawia zawsze i wszędzie na dobry futbol, najchętniej przy kufelku małego, pienistego co nieco. To nas uskrzydla. A niekonwencjonalny skrót PNP możemy rozszyfrować w każdej chwili. Ale na ucho Wink

Jacek · Wysłany: Wto 12:08, 18 Mar 2008 Temat postu:

Jak dla mnie trochę za bardzo kwieciście i młodzieżowo, ale ja już stary jestem Smile

Sal · Wysłany: Wto 12:17, 18 Mar 2008 Temat postu:

Młodzi duchem i na boisku jestesmy przecież, nie? Wink

Oj jak już piszą o nas, to wykorzystajmy Wink

patrykpleskot · Wysłany: Wto 12:45, 18 Mar 2008 Temat postu:

No, całkiem fajne

Kristo · Wysłany: Wto 16:11, 18 Mar 2008 Temat postu:

Mi się podoba, tylko teraz będę łazić do rożnych żeby w końcu coś krzyżykiem strzelić;p

bramkarz · Wysłany: Wto 17:18, 18 Mar 2008 Temat postu:

Doskonałe jestem pod wrażeniem
Panowie jak z tym sparingiem ?

Knedel · Wysłany: Wto 17:34, 18 Mar 2008 Temat postu:

Gość · Wysłany: Wto 17:40, 18 Mar 2008 Temat postu:

...i proponowałbym też Kuchcika z imienia i nazwiska wymienić tak jak resztę składu, żeby było konsekwentnie.

Knedel · Wysłany: Wto 17:48, 18 Mar 2008 Temat postu:

cholera, ten gość to ja. wylogowało mnie...

---

bramkarz · Wysłany: Wto 17:51, 18 Mar 2008 Temat postu:

A Knedel chapie Murzynom Smile

Sal · Wysłany: Wto 17:52, 18 Mar 2008 Temat postu:

Jakie wady? Jedyna wada to brak wad;)

Oj, patrzę na ten tekst i rzeczywiście głupich uśmieszków co nie miara. Fiałek, wklej upgrade'a knedlowskiego i pokasuj je nieco.